يه بغضي تو اين صدا هست كه ديگه نمي ذاره جلو اشكمو بگيرم آخه من

هيچي امل منم نه تو . اگه تو بگي من املم من چي بگم هميشه از مرگ خوشم مي امد اما حالا كه تو رفتي و همه دوستاتو ( من نمي تونم بگم دوستتم) رها كردي چي بگم من بايد مي مردم نه تو.منه يه لا قبا دارم زندگي (عذاب مي كشم) نمي دونم غم فراق تو در باور ما نمي گنجد