آنانكه روي دنيا با چشم عقل ديدند
چون صيد تير خورده از دام وي رميدند
مرغان باغ جنت در كشتزار دنيا
ديدند دام پنهان از دانه دل بريدند
مردان حق ز دنيا بستند ديده و دل
از نيك و بد گذشتند - جز حق كسي نديدند
از جور اهل دنيا در سجن غم غنودند
جام بلا پياپي از دشمنان چشيدند
از جاهلان غافل صد تير طعنه خوردند
و ز طالبان دنيا دشنامها شنيدند
______________________________
هر كه آمد گل ز باغ زندگاني چيد و رفت
آمد و بر سستي اهل جهان خنديد و رفت
كس از اين ويرانه دل - يك دانه حاصل بر نداشت
هر كه آمد پاره اي تخم هوس پاشيد و رفت
از ازل (( صادق )) بدنيا ميل آميزش نداشت
چند روزي آمد و ياران خود را ديد و رفت
خداوند قرين رحمت خودش قرار بده ان شاءالله.
يا علي