آنانكه روي دنيا با چشم عقل ديدند

چون صيد تير خورده از دام وي رميدند

مرغان باغ جنت در كشتزار دنيا

ديدند دام پنهان از دانه دل بريدند

مردان حق ز دنيا بستند ديده و دل

از نيك و بد گذشتند - جز حق كسي نديدند

از جور اهل دنيا در سجن غم غنودند

جام بلا پياپي از دشمنان چشيدند

از جاهلان غافل صد تير طعنه خوردند

و ز طالبان دنيا دشنامها شنيدند

______________________________

هر كه آمد گل ز باغ زندگاني چيد و رفت

آمد و بر سستي اهل جهان خنديد و رفت

كس از اين ويرانه دل - يك دانه حاصل بر نداشت

هر كه آمد پاره اي تخم هوس پاشيد و رفت

از ازل (( صادق )) بدنيا ميل آميزش نداشت

چند روزي آمد و ياران خود را ديد و رفت

خداوند قرين رحمت خودش قرار بده ان شاءالله.

يا علي